بابک (رجبعلی) داشاب پس از عاشورای خونین سال 1388 به بهانه ی شناسایی در ویدئو و عکسی که وی را در حال انداختن چوبی در آتش نشان میداد به حکم 6 سال زندان محکوم شد که پس از کش و قوس های فراوان به 3 سال کاهش یافت. او در 4 مهر 1391 پس از 1000 روز زندان و شکنجه آزاد شد. بابک داشاب سه سال از عمرش را در زندان گذراند در حالی که شاید اگر در زمان انتشار ویدئویی که صورت وی را نشان میداد کمی بیشتر دقت میشد این رویداد، شکل کاملا متفاوتی به خود می گرفت.
قبل از شروع بهار عربی و رویدادهای آن، جنبش سبز در ایران با حضور میلیونها مردمی که حکومت برایشان هویتی قائل نشده بود و در تنگنای مشکلات و فضای سیاسی مسموم و خفقانی وحشتناک گرفتار بودند، شکل گرفت. این مردم برای حضور و پیگیری حقوقشان فرصتی مناسب یافتند و با شعار «هر شهروند یک رسانه» هریک به فعالی سیاسی و آزادیخواه و یک شهروند خبرنگار تبدیل شدند و از طریق مخابره ی هزاران عکس و ویدئو، حرفها و خواسته ها و آنچه بر آنان میگذشت را در کوتاه ترین زمان ممکن به دنیا گوشزد کردند.
جو آن زمان، بی تجربگی و احساسات ناشی از آن دوران باعث شده بود تا اخبار حتی گاهی بدون توجه به منبع آن به شکلی غیرقابل کنترل گسترش یابد. رسانه ها نیز که آمادگی این وضعیت را نداشتند به شدت غافلگیر شده و بعضا تعصبی و حتی به شکل یک سانسورگر عمل کردند تا آنجا که برخی ویدئو ها در یوتیوب به شکلی سلیقه ای و با دلایل واهی حذف شد. همین وضعیت به ما فعالین این عرصه یاد داد تا در صدد مقابله بر آییم. ویدئو ها و عکس ها بارها و بارها کپی شدند و بارها و بارها پست شدند... و این کارها بدون کوچکترین توجه به عواقبی صورت میگرفت که در انتظار مردم حاضر در فیلم ها بود.
حکومت دیکتاتوری ایران در تقابل با این رویداد عظیم برآمد. همان فیلم ها و عکس ها به مدارکی مستند تبدیل شدند تا از آن علیه مردم استفاده شود. حکومت با اتکا به این به اصطلاح اسناد ِ قابل ِ دسترس، مردم را شناسایی و با برچسب های واهی نظیر براندازی، توهین به رهبری، محاربه، تروریسم، اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی، تشویش اذهان عمومی و... راهی زندان کرد.
احساس گناه میکردیم. بدون توجه به عواقب مان تنها به انتشار و اشتراک فکر کرده بودیم. گویی ناخواسته به عاملی تبدیل شده بودیم که میتوانست باعث دستگیری هزاران نفر از مردم بیگناه شود. ما که ندانسته باعث این وضعیت شده بودیم، به فکر چاره و تصیحح اشتباهات گذشته در این راه قدم گذاشتیم. سرانجام ِ این مسیر برخورد با متخصصان ماهر گروه ویتنس بود که از پیروان و سردمداران این عقیده بودند. ما از آنان درخواست کردیم تا برنامه ای برای پوشاندن و مات کردن ویدئوها و عکسها به یوتیوب نیز ارائه دهند تا یوتیوب بتواند با استفاده از این قابلیت که در اختیار کاربر است بطور اتوماتیک چهره ها را در ویدئو یافته و آنها را مات و غیرقابل شناسایی کند.(ویدئویی از آموزش این قابلیت ببینید)
سوالی که بسیار پرسیده میشود این است که اگر ندانیم که چگونه باید چهره ی افراد را بپوشانیم چه؟ جواب ساده به این سوال شاید این باشد که از منتشرکننده ی ویدئو یا عکس بخواهید که اینکار را انجام دهد یا از فرد دیگری که توانایی این کار را دارد برای انجام این امر کمک بخواهید؛ در غیر این صورت حداقل کاری که میتوان انجام داد اینست که شما به شخصه از اشتراک آن محتوا خودداری کنید.
اما افرادی این بحث را مطرح میکنند که دنیا باید ببیند که در ایران چه می گذرد و آنها وظیفه دارند که اینگونه محتوا را به اشتراک گذارند. اما مسئله ای که آنها در نظر نگرفته اند اینست که با اینکار کمک به دستگیری همان افرادی میکنند که میخواستند صدایشان را به دنیا برسانند و دیگر هیچ فردی وجود نخواهد داشت تا از آنچه برسر آن افراد در زندان خواهد آمد فیلمی تهیه کند!
یکی از برنامه های رایگان که به شکلی بسیار ساده این قابلیت را به شما میدهد تا چهره ها را در یک عکس به سرعت و با چند کلیک غیرقابل شناسایی کنید برنامه ی گیمپ است. در ویدئوی زیر نحوه ی انجام این کار ساده اما بسیار مهم و موثر آموزش داده شده است. برای دانلود این برنامه ی رایگان، لطفا به سایت سازنده ی آن مراجعه کنید.
قبل از شروع بهار عربی و رویدادهای آن، جنبش سبز در ایران با حضور میلیونها مردمی که حکومت برایشان هویتی قائل نشده بود و در تنگنای مشکلات و فضای سیاسی مسموم و خفقانی وحشتناک گرفتار بودند، شکل گرفت. این مردم برای حضور و پیگیری حقوقشان فرصتی مناسب یافتند و با شعار «هر شهروند یک رسانه» هریک به فعالی سیاسی و آزادیخواه و یک شهروند خبرنگار تبدیل شدند و از طریق مخابره ی هزاران عکس و ویدئو، حرفها و خواسته ها و آنچه بر آنان میگذشت را در کوتاه ترین زمان ممکن به دنیا گوشزد کردند.
جو آن زمان، بی تجربگی و احساسات ناشی از آن دوران باعث شده بود تا اخبار حتی گاهی بدون توجه به منبع آن به شکلی غیرقابل کنترل گسترش یابد. رسانه ها نیز که آمادگی این وضعیت را نداشتند به شدت غافلگیر شده و بعضا تعصبی و حتی به شکل یک سانسورگر عمل کردند تا آنجا که برخی ویدئو ها در یوتیوب به شکلی سلیقه ای و با دلایل واهی حذف شد. همین وضعیت به ما فعالین این عرصه یاد داد تا در صدد مقابله بر آییم. ویدئو ها و عکس ها بارها و بارها کپی شدند و بارها و بارها پست شدند... و این کارها بدون کوچکترین توجه به عواقبی صورت میگرفت که در انتظار مردم حاضر در فیلم ها بود.
حکومت دیکتاتوری ایران در تقابل با این رویداد عظیم برآمد. همان فیلم ها و عکس ها به مدارکی مستند تبدیل شدند تا از آن علیه مردم استفاده شود. حکومت با اتکا به این به اصطلاح اسناد ِ قابل ِ دسترس، مردم را شناسایی و با برچسب های واهی نظیر براندازی، توهین به رهبری، محاربه، تروریسم، اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی، تشویش اذهان عمومی و... راهی زندان کرد.
احساس گناه میکردیم. بدون توجه به عواقب مان تنها به انتشار و اشتراک فکر کرده بودیم. گویی ناخواسته به عاملی تبدیل شده بودیم که میتوانست باعث دستگیری هزاران نفر از مردم بیگناه شود. ما که ندانسته باعث این وضعیت شده بودیم، به فکر چاره و تصیحح اشتباهات گذشته در این راه قدم گذاشتیم. سرانجام ِ این مسیر برخورد با متخصصان ماهر گروه ویتنس بود که از پیروان و سردمداران این عقیده بودند. ما از آنان درخواست کردیم تا برنامه ای برای پوشاندن و مات کردن ویدئوها و عکسها به یوتیوب نیز ارائه دهند تا یوتیوب بتواند با استفاده از این قابلیت که در اختیار کاربر است بطور اتوماتیک چهره ها را در ویدئو یافته و آنها را مات و غیرقابل شناسایی کند.(ویدئویی از آموزش این قابلیت ببینید)
سوالی که بسیار پرسیده میشود این است که اگر ندانیم که چگونه باید چهره ی افراد را بپوشانیم چه؟ جواب ساده به این سوال شاید این باشد که از منتشرکننده ی ویدئو یا عکس بخواهید که اینکار را انجام دهد یا از فرد دیگری که توانایی این کار را دارد برای انجام این امر کمک بخواهید؛ در غیر این صورت حداقل کاری که میتوان انجام داد اینست که شما به شخصه از اشتراک آن محتوا خودداری کنید.
اما افرادی این بحث را مطرح میکنند که دنیا باید ببیند که در ایران چه می گذرد و آنها وظیفه دارند که اینگونه محتوا را به اشتراک گذارند. اما مسئله ای که آنها در نظر نگرفته اند اینست که با اینکار کمک به دستگیری همان افرادی میکنند که میخواستند صدایشان را به دنیا برسانند و دیگر هیچ فردی وجود نخواهد داشت تا از آنچه برسر آن افراد در زندان خواهد آمد فیلمی تهیه کند!
یکی از برنامه های رایگان که به شکلی بسیار ساده این قابلیت را به شما میدهد تا چهره ها را در یک عکس به سرعت و با چند کلیک غیرقابل شناسایی کنید برنامه ی گیمپ است. در ویدئوی زیر نحوه ی انجام این کار ساده اما بسیار مهم و موثر آموزش داده شده است. برای دانلود این برنامه ی رایگان، لطفا به سایت سازنده ی آن مراجعه کنید.
موفق باشید
آموزش تصویری زبان انگلیسی
لینک (انگلیسی)
- Lunapic blur faces in photographs online
- How to blur faces in videos
- tutorial for Adobe Premiere
- Mac iMovie 08 tutorial video
- Smartphone Obscuracam app
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر